Unutmadım Ki!
« Öylesine • Hayatımız Sınav »
Bir yaz akşamıydı…
Sahilde birlikte otururken, bize eşlik eden dalgalar ve sana dinlettiğim o güzel şarkı…
Ne günlerdi…
Ama şimdi aklıma geliyor da, maziye bakıyorum.
Ne güzel günlerdi onlar!
Senin bana “seni seviyorum” demen, benim sana “seni seviyorum” demem. Hiç aklımdan çıkmadı.
Hatırlıyor musun?
Kumsaldaydık; ben yanağına öpücük kondururken yağmur başlamıştı ve ıslanacağımızı bilsek bile umursamadan, deliler gibi sarılıp, dans etmiştik, sabaha kadar…
Martılar eşlik etmişti bize, sabah olduğunda.
Şimdi maziye bakıyorum da…
Birlikte güzel bir geçmişimiz vardı ve aklıma geldikçe gülüyorum.
Mutluluk planları yapıyorduk, mutluyduk.
Hatta sevgimiz bir ömür boyu bitmez, bitmeyecek derdik.
Hepsi şimdi hayal oldu.
Birer birer…
Sen yoluna gittin, ben yoluma.
Yinede ben bir umut bekledim ama sen oralı olmadın.
Sanki yaz aşkları kısa olur derler ya, bizimki de öyleydi. İki ay sürdü sadece.
Şimdi nerdesin?, kimlesin?, bilmiyorum!
Seni unutamadım.
Ben ve bu satırlara döktüm seni. Hayallerim vardı, suya düştü.
Adını bir dakika ağzımdan düşürmedim.
Seni unutamadım.
Mezara girdiğimde bile, hep seni düşüneceğim ve tatil de iken dans ettiğimiz o yağmurlu günü anacağım, bir kadeh kırmızı şarap eşliğinde.
Güneşin batışında ismini kumsala yazdım.
Dalga geldi, aldı götürdü.
Taşlara yazdım, bozdular.
Yollara yazayım dedim ve durdum üzerinden araçlar geçecek diye oraya yazmadım adını.
Kalbime yazdım! Silinmesin, çiğnenmesin diye…
Fakat sen çiğnedin bu kalbi be güzelim ve çiğnediğin gün benim ölüm yıl dönümüm oldu.
Seni hiç unutmadım ve unutmayacağımda.
Belki çok arabesk kaçacak, bir sene değil, 10 senede değil, son nefesime kadar beklerim seni be güzelim…
Kemalcan EGE
5 Nisan 2010
« Öylesine • Hayatımız Sınav »