Hayattan Kareler

Sinirli sinirli yazmaya başladığım hiçbir şeyi düzeltmediğim için sorun yaşar mıyım acaba? İnsan sinirliyken kırıcı olabilir. En son isteyeceğim şey kırıcı birine dönüşmek ve yanlış anlaşılmak. Neden yazıyorum sorusuna hiçbir zaman verecek bir cevabım olmadı. Yazmayı seviyorum. Anlamlı veya anlamsızca birçok kelimenin ard arda sıralanıp, bir şeyler ifade etmesi. En güzeli şu meşhur film ve dizilerdeki gibi beynimizde ki görüntü ve düşünceleri paylaşabilmek olurdu.

Zaten insanoğlunun yıllarca tek derdi anlaşılabilmek olmadı mı? Ortak zevklerin arayışında değil miyiz hep…! Şarkılar olsun, filmler… Kısacası sanat kültür ve mesleki olarak en iyi anlaşabileceğimiz ve en iyi anlayabileceğimiz kişi ile bir ömrü paylaşmanın derdindeyiz. En güzeli de o kişiyi bulunca başta değerini bilsek de, sonrasında illa ki kavgalar yaşamamız oluyor. Tamam kavgalar ilişkilerin tadı, tuzu, biberi ve olmazsa olmazları…
Devamını Oku »

Ufak bir öğle yemeğinden sonra yazmaya devam…

Aslında sıkılıyorum hemde çok. İtiraf edeceğim belki milyonlarca kez belki sadece ruhum dolduğunda, ağırlığını kaldıramaz hale geldiğimde… Onu çok özledim. Her zaman, o ve ben bir arada olduktan sonra herşeyin üstesinden gelebileceğimize inandım. Çoğu zaman da yanılmadım. Şimdi arasa beni, -sana ihtiyacım var gel- dese ne olurdu? Ne olacak onun yüzünden ritmi bozulan kalbim ‘koşarak git! otobüse vs binerek, bekleyerek zaman kaybetme.’ diyecek. Beynim ise; “mal mısın olum sen, o seni yüzüstü bıraktı gitti. S.ktir et!” diyecek. Sonra kendimle savaşa gireceğim. Mantığım kazanacak tabi ki yanına birazda erkeklik gururu ekleyelim. Sonra ise daha çok acı daha çok acı. Peki ya diğer ihtimal. Hakikaten s.kerim dünyayı deyip koşarak gitsem… Herşey yoluna mı girecek. Düşünceleri olmayan zavallı kalbim… Seni şapşal! Sonrasında diğer şapşalın mantığı devreye girip, ‘Ati ben seni çağırdım ama yanlış yaptım beni yanlış anlama’ vs…

Herneyse sonuç olarak anlık bir şekilde sonu hesaplanamayan en az 5, 6 hikaye daha yazabilirim buraya. Ama hiçbirinin sonunu mutlu bitiremem…

Devamını Oku »