Hayattan Kareler

Direkt açıklama satırı ile girmek durumundayım bu yazıya;
*Pis zenci : babaannem ile aramızda bir şakalaşma. Yoksa ırkçı değilim ve zencilerle bir alıp veremediğim de yok.

Yapılması gereken işler arasında standart Küçükkuyu ↔ İstanbul seyahatlerinden biri yaşanmıştı. Bizimkileri her aradığımda bir boşluk oluyordu bende. En azından her görüşmeyi sonlandırmadan önce “bizim pis zenci ne yapıyor?” derdim. Şimdi soramıyorum.

Hatta bugün, “Sanki neden babaannemi de getirmediniz?” diye soracaktım.
Neden orada yalnız bıraktınız?
Bağırmak, hatta haykırmak istedim.
Küfür etmek istedim.
Vurmak kırmak istedim.
Sonra bol bol ağlamak istedim.
Ben aslında sadece babaannemi özledim.
Devamını Oku »

Senin bugün bana bakışını özledim,
Kalbimin derinliklerinden,
Sana olan nefretimi gizlediğim yerden ,
Ufak bir gülümseme geldi.

Senin bugün beni özleme ihtimalini düşündüm.
Kalbimin bir ucundan diğer ucuna,
Aklımın diğer bir ucundan bir ucuna…
Hepsini ölçüp , biçiyorum.
Devamını Oku »

Yıllardır ömür diye hep aynı filmi yaşıyoruz.
Senaryo sarkıyor, ışık kötü yönetmen uyuyor.
Bizden umudu kesmiş kamera boşluğu çekiyor.
Orada burada sürtüp duruyor;
“biraz vakit öldürdük” diyoruz.

O vakitler beş kelebek ömrü ediyor,
Kristal kedi kumu benzeri
Janjanlı alışveriş merkezleri var.
Arasıra gidip kendimizi avutuyoruz.
Devamını Oku »

Devamını Oku »