Hayattan Kareler

Bugün de çoğu gün gibi sıradanmış gibi gözüküyor. Canın o kadar sıkılıyor ki, kimse tahmin bile edemez. İçinde derinlerde bir sıkıntı var ve sebebini sen bile bilmiyorsun. Hadi biliyorum diyecek olursan; saydığın şeyler seni tatmin etmeyecek.

Sürekli oflayıp, poflayacaksın. Yapacağın şeyler beynini etini kemirmeye devam edecek. Dışardayken yağan yağmurun tenini ıslattığını hissetmeyeceksin, içerdeyken de cama vuran damlaların sesini bile duyamayacaksın.

Kafanda o kadar çok ses var ki, onlar hiç susmayacakmış gibi ağlayan bir bebeğin sesi olsa daha iyi olur diyeceksin.

Devamını Oku »

Öyle bir adam düşünün ki, yaptığı herhangi bir hamlenin, yapıldıktan 1 tık sonrasını bile düşünemeyen adam. Hayal gücü olmayan ve kapasitesiz. Neden sonuç ilişkisinin varlığından bir haber.

İşte bu adamla birlikte günlerimi geçirmek gibi geçici bir zorunluluğum bulunmakta. Bir şeyleri anlatmak gerçekten yoruyor.

Kendimi o kadar yorgun ve bitkin hissediyorum ki; bunun üstesinden umursamazlıkla geliyorum. Ancak ufak bir sorun var! Beynimin eridiğini, düşüncelerimin köreldiğini, enerjimin bittiğini, hatta vücudumun çürüdüğünü ve ruhsuzlaştığımı hissediyorum. Özetle bu bünye bu adam ile daha fazla birlikte zaman geçirmek istemiyor. Aksi durumda bu işin sonu tatsız olacak uyarısını veriyor şimdiden…

Kendinizi ifade etmeyi bir yana bırakın, fikirlerinizin önemsiz olduğu ve kendinizin değersiz olduğu bir ortam. Bu ortamı yaratan tek insan kapasitesiz adam. İşi düştüğünde, daha önce kulak ardı ettiği fikirlerin içerisinden bir kaç kelimeyi hatırlayıp, -yahu sen geçenlerde şöyle böyle bir şey diyordun, o nasıldı?-  diye sorabilen adam. Anlamadığı halde anlıyor gibi yapabilen ve kendini çok güzel pazarlayan adam. Yalayan adam! Gözümüzün içine baka baka patron yanında -ben yaptım!, ben ettim!- diyen adam.

Etrafında bulunan hiç kimsenin sevmediği adam! Öyle bir adam ki; adam olmayan adam…

İşte bu kapasitesiz adamın tarifidir, ey dostlar!

Aklım takıldı!
Bir şey diyeceğim!
Yok, yok demeyeceğim!
Vazgeçeceğim!
Aslında başka bir şeydi söylemek istediğim.
Yazdım, sildim…
Yazdım, sildim…
Devamını Oku »

             Gerçeklik kelimesini ele aldığımız takdirde insandan insana değişen yani, göreceli bir kavram olduğu herkes tarafından kabul görmüş bulunmaktadır. Bazı insanlar gerçeği söylemenin en doğrusu olduğu kabul edip, hayatlarını buna göre şekillendirirler. Sonuçta bu o kişiye doğru ve uygun gelse bile bir başkasına bu davranış tarzı uymayabilir. Bunun sebebi ise, her insanın kendine öz bir karaktere sahip olmasıdır. Bazı insanlar ise, yüzlerine bir maske takmış şekilde yaşamayı tercih ederler. Yani olmak isteyip de olamadıkları şekilde davranmaya kendilerini mecbur kılarlar. Sonuçta bu durumların hepsi kişinin kendi seçimleri ile meydana gelmekte.
             Herkes kendi seçimlerine yaparak hayatına yön vermek ister ve bunu uygulamayı başaran kesim ise şanslı kişilerden sayılabilir. Bu durumda ise bir soru ortaya çıkıyor… Neye ve kime göre şanslı…!
Devamını Oku »