Günün İçinden 
Yorum Yok İstanbul’da…
Günaydın yağan yağmurun altında ıslananlar,
Eskilerin değimiyle “rahmet yağıyor”, yukarılardan.
Bir gün neşeli ve açık hava, bugün ise mutsuz ve kapalı.
Trafikle boğuşuyor yine insanlar, bir İstanbul sabahında daha.
İşe, okula, eve ve eğlenmeye gidenler,
“Erken kalkan yol alır.” derler eskiler.
Bir gün baharın cıvıltıları var, bugün ise egzoz kokusuyla dolan ciğerler…
İşsizlikle boğuşuyor yine insanlar, bir İstanbul sabahında daha.
Evde, kahvede, otobüste, metrobüste, tramvayda, vapurda, trende oturanlar,
“İşleyen demir pas tutmaz.” der eskiler.
Bir gün düşünceli ve yorgun, bugün ise boş ve sıradan.
Zaman tüketmekle boğuşuyor yine insanlar, bir İstanbul sabahında daha.
İyi akşamlar günü bitirmeyi başaranlar,
Eskilerin değimiyle “Etme bulma dünyası.”
Bir gün sakın, sessiz ve huzurlu; bugün ise kızgın ve öfkeli…
Hayata tutunmakla boğuşuyor yine insanlar, İstanbul’da geçen bir günde daha.
Otobüste giderken kaleme alınmıştır.