Hayattan Kareler

Öyle bir adam düşünün ki, yaptığı herhangi bir hamlenin, yapıldıktan 1 tık sonrasını bile düşünemeyen adam. Hayal gücü olmayan ve kapasitesiz. Neden sonuç ilişkisinin varlığından bir haber.

İşte bu adamla birlikte günlerimi geçirmek gibi geçici bir zorunluluğum bulunmakta. Bir şeyleri anlatmak gerçekten yoruyor.

Kendimi o kadar yorgun ve bitkin hissediyorum ki; bunun üstesinden umursamazlıkla geliyorum. Ancak ufak bir sorun var! Beynimin eridiğini, düşüncelerimin köreldiğini, enerjimin bittiğini, hatta vücudumun çürüdüğünü ve ruhsuzlaştığımı hissediyorum. Özetle bu bünye bu adam ile daha fazla birlikte zaman geçirmek istemiyor. Aksi durumda bu işin sonu tatsız olacak uyarısını veriyor şimdiden…

Kendinizi ifade etmeyi bir yana bırakın, fikirlerinizin önemsiz olduğu ve kendinizin değersiz olduğu bir ortam. Bu ortamı yaratan tek insan kapasitesiz adam. İşi düştüğünde, daha önce kulak ardı ettiği fikirlerin içerisinden bir kaç kelimeyi hatırlayıp, -yahu sen geçenlerde şöyle böyle bir şey diyordun, o nasıldı?-  diye sorabilen adam. Anlamadığı halde anlıyor gibi yapabilen ve kendini çok güzel pazarlayan adam. Yalayan adam! Gözümüzün içine baka baka patron yanında -ben yaptım!, ben ettim!- diyen adam.

Etrafında bulunan hiç kimsenin sevmediği adam! Öyle bir adam ki; adam olmayan adam…

İşte bu kapasitesiz adamın tarifidir, ey dostlar!