Yazı Dizesi 
Yorum Yok Kasvetli Gün – Bölüm 1
Güne başladım başlayalı hava kapalıydı. Karanlığın hepimizin üzerinde ki etkileri malum. Konuşmama isteği, bir şey yapmama isteği ve benzer durumlar söz konusu.
Her zaman ki gibi evden çıkmış, iş yerime ulaşmak üzere yürümeye başlamıştım. Tuhaf görünümlü bir dayı sanki beni takip ediyormuşçasına bir hisse kapıldım. Arkamı dönüp bakmak istemiyordum. Ya elinde bıçak veya benzeri yaralayıcı bir cisim varsa düşüncesi beni yiyip, bitiriyordu.
Zifiri karanlık ve hiçbir aracın geçmemesi de beni daha da geriyordu. Ne karşıdan gelen bir araç ne etrafta herhangi biri vardı. Aniden aklıma ayakkabı bağlama bahanesi geldi. Bir köşede durur, ayakkabımı bağlıyor gibi yaparım ve takip edildiğim hissine kapıldığım adam beni geçer gider.
Bunun için uygun bir basamak gözüme kestirdiğim gibi sağ ayağımı merdivenin basamağına koydum ve ayakkabımın bağcıklarına doğru uzandım. Nasıl bir telaş yaptıysam bağcıkları ne açabiliyor ne de bağlıyabiliyordum. Durum giderek karmaşık olmaya başlamıştı. Takip hissine kapıldığım dayı ile aramda olan mesafe nerdeyse üç metreye kadar düşmüştü. Yürürken attığı adımların karda çıkan sesini duyabiliyordum. O kadar yavaş ilerliyordu ki adeta bir korku filminin içindeymişim ama haberin yokmuş gibiydi.
Bu fikre nerdeyse inanmak üzereydim. Soğuk soğuk terlerken, kameralar çıkıp, “haydi gülümse, sana korkunç bir şaka yaptık” diyecekler diye düşünüyordum. Tüm bu fikirler aklımdan ziyadeyse hızlı hızlı oluşup, kaybolurken; sağ ayakkabımın bağcığını gevşetmeyi başarmıştım. Başımı aşağıya doğru yönelterek hafifçe sola çevirmeye başladım. Arkamdan gelen şeyi artık görmek istiyordum ve ardından yoluma devam etmek…
– Birinci Bölüm Sonu –