5 Ağu 2016 -
Yazı Dizesi
Yorum Yok


Kısım 16
« Kısım 15 • Gölgedeki Adam »
Hayat hergün öğretmeye devam ediyor. İşten çıkmış, çeşitli sebeplerden dolayı otobüsle evime gidiyorum. Ama yine de insan her durumdan ders çıkarmasını ve olayları anlamlaştırmasını bilmesini gerekiyor. Yoksa bir ömür geçip gidiyor, için kan ağlayarak, kahrından ömrünü kısaltmış bir şekilde mutsuz huysuz bir veda…
Bazen şu hayatı herkes gibi basite alabilsem ne kadar güzel olur ve rahat ederdim diyorum ama bir türlü olmuyor. Yapamıyorum… Şu anda otobüs geçici durak adı verilen bir durakta. Öyle ki tam da şimdi bu saçma otobüs takla atıp, yansa umrumda olmaz. He neden mi nedenini bende bilmiyorum gerçekten. Sanırım bende herkes gibi zaman zaman ufak tefek bunalımlı bir tavır sergileyebiliyorum. Ama sürekli gözlem canımı sıkıyor. Basit sorunlar…
Herkesin derdi kendine adlı metodu burada çalıştırıyorum. HerkesKendini();
Açıklamaya girmek istemiyorum, daha önce yazdım sanıyorum. Benim derdim başarısızlık ve başarısızlıktan doğan parasızlık…
Ama vazgeçmek yok. Götümü sıkıyorum. Sabır ediyorum. Herkesin hayatı bana bir batmaya başladı. Herifin derdine bak aq diye diye bir hale geldim. Şöyle oturup, ağlayasım var.
Windows çalıştığı sürece temp files klasörünü sevabına silen kullanıcı nasıl yoksa, Ati’de sinir krizi geçirene kadar herkes Ati ye yüklensin aq.
Yaw yeter be yeter… Hadi bir cesaret sende taşın altına koy altına.
« Kısım 15 • Gölgedeki Adam »